sobota, 29 sierpnia 2015

Od Chihayi c.d. Charu

-Nie chcę..-powiedziałam cicho. Starałam się zapanować jakoś nad głosem, ale chyba nie do końca mi to wychodziło. Cały czas przed oczami miałam swoje zakrwawione ręce. Znowu zaczęłam się trząść.
-Nie marudź-powiedział i spojrzał na mnie-Nie możesz tak tu siedzieć w nieskończoność zamartwiając się śmiercią jakiegoś dzieciaka..-urwał nagle, gdy gwałtownie mu się wyrwałam. Wstałam i spojrzałam na niego zła z góry.
-Jakiegoś dzieciaka..?-powtórzyłam drżącym głosem. Nadal się telepałam, nie wiem czy ze złości czy w dalszym ciągu z płaczu.-Nie masz bladego pojęcia kim on jest.. Co przeżył..-cedziłam przez zęby każde słowo z osobna-Nie masz pojęcia kim jest dla mnie! Wojna wcale nie jest najgorszą rzeczą na świecie-warknęłam przypominając sobie to co chłopak powiedział jeszcze w pociągu. Nagle usłyszeliśmy jakieś głosy. Oboje jak na zawołanie zamilkliśmy i wysłuchiwaliśmy głosów.
-Gdzie ten bachor? Chce go wykończyć-zachrypiał jakiś chłopak. Wielkimi oczyma spojrzałam na chłopca, a następnie na Charu. Kiedy moje spojrzenie stało się mordercze, bóstwo Pokoju pokręciło gwałtownie głową. Przybrałam ludzką postać i wyszłam z cienia. Trójka dryblasów w jakichś łachach zatrzymała sie gwałtownie. Cóż, jako mała blondynka w rockowych ciuchach zdecydowanie nie pasowałam do tego otoczenia. Jeden z nich, najwyraźniej ten, który wypowiadał słowa, które słyszeliśmy, wystąpił na przód i zapytał.
-Czego tu szukasz, piękna?-krzywe zęby błysnęły mu w odpychającym uśmiechu.
-Nie tkniesz go nawet-syknęłam zaciskając dłonie w pięści. Zmrużonymi oczami obserwowałam uważnie każdy, nawet najmniejszy jego ruch.
-O czym ty mówisz, suko?-zapytał, a jego usta się wykrzywiły.
-Nie pozwolę ci się do niego zbliżyć-warknęłam. Chciałam na niego skoczyć, jednak w ostatniej chwili Charu złapał mnie w pasie i pociągnął w tył.
-Wybaczcie za nią. Nie jest w najlepszym humorze-powiedział Charu trzymając mnie mocno w pasie. Trójka chłopaków popatrzyła po sobie.
-Lepiej ją stąd zabierz-powiedział łysy.
-Mamy tu coś do zrobienia-odezwał się trzeci.
-Tsaa.. Nie chcemy, by jej oczka zobaczyły za dużo, prawda?-zakapturzony powiedział z naciskiem ostatnie słowo.
-Tak, tak oczywiście-odparł Charu. Warknęłam pod nosem i z całej siły uderzyłam go łokciem pod żebra. Chłopak natychmiast mnie puścił i z jękiem zgiął się w pół. Wyprostowałam się i spojrzałam morderczo na chłopaka w kapturze, który stał już nad małym chłopcem.
-Chyba mówiłam ci, że masz się do niego nie zbliżać-syknęłam lodowato i skoczyłam w jego stronę. Wylądowałam tuż przed nim na rękach i kopnęłam go nogami w twarz. Chłopak poleciał w tył i uderzył głową w kant ściany, na której pojawiły się krople krwi. Stanęłam z powrotem na nogach i spojrzałam na pozostałą dwójkę. Łysy posłał mi tylko spłoszone spojrzenie i wziął nogi za pas. Trzeci natomiast, ten nieco grubszy, spojrzał na mnie wściekle i skoczył na mnie unosząc dłonie w górę. Nie musiałam się nawet schylać. Wymierzyłam mu prawego sierpowego w szczękę, a następnie wbiłam mu kolano w brzuch. Nawet nie wydał z siebie jęku. Spojrzał na mnie wściekle i kopnął z pół obrotu. Poleciałam w tył dobre kilka metrów lądując na plecach. Warknęłam pod nosem i odbiłam się mocno nogami od podłoża. Wstałam robią przewrót w tył. Kiedy spojrzałam za nim odbiegał ze swoim kolegą w połowie ciągnąc go za sobą.
-Nie musiałaś tego robić-jęknął Charu. Zerknęłam na niego. Nadal byłam zła za to co powiedział, jednak nie mogłam dłużej wytrzymać. Upadłam na kolana i spuściłam głowę chowając twarz. Nie musiałam nawet podchodzić do chłopca by wiedzieć, że ma w brzuch wbity nóż. Wiedziałam to i bez tego. Po prostu to wiedziałam..
-Nie dotykaj mnie więcej-powiedziałam głosem pozbawionym jakichkolwiek uczuć.

Charu? xd

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz